-
1 zadośćuczynić
глаг.• ублажать• угождать• удовлетворить• удовлетворять* * *сов. komu-czemu удовлетворить кого-что; исполнить что;\zadośćuczynić prośbie исполнить просьбу; \zadośćuczynić wymaganiom (żądaniom) удовлетворить требования
* * *сов. komu-czemuудовлетвори́ть кого-что; испо́лнить чтоzadośćuczynić prośbie — испо́лнить про́сьбу
zadośćuczynić wymaganiom (żądaniom) — удовлетвори́ть тре́бования
См. также в других словарях:
zadośćuczynić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zadośćuczynićnię, zadośćuczynićni, zadośćuczynićczyń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wynagrodzić komuś jakąś krzywdę; naprawić szkodę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zadośćuczynić za… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zadośćuczynić — dk VIa, zadośćuczynićnię, zadośćuczynićnisz, zadośćuczynićczyń, zadośćuczynićnił książk. «spełnić pewne warunki, sprostać jakimś wymaganiom; spełnić, wypełnić coś; uczynić zadość» Zadośćuczynić czyjejś woli, czyimś życzeniom, prośbom, żądaniom … Słownik języka polskiego
